harpijka

Dzień Dziecka - seans odrestaurowanej kopii szwedzkiej ekranizacji 'Ronji, córki zbójnika' z 1984 r. Pod wrażeniem do tej pory - aktorzy wyglądający na zwykłych ludzi, magia rzeczy codziennych i niesamowitość lasu, przyjaźń, miłość wszelaka, gniew, rozpacz, przebaczenie. Humor!
Płakałam ja, płakała Dalek Khania (hurra! nie jest socjopatką! Gdzie czasy, gdy patrzyła dziwnie na me łzy na seansie 'Krainy lodu'!).

Po:
- lody w lodziarni Donizetti na św. Marka, jedynej właściwej.
- jedyne właściwe przypadkowe spotkanie po seansie filmowym Pod Baranami w Krakowie: Katarzyna Czajka, mknąca ul. Piłsudskiego. Mały Dalek pozdrawia!

- w drodze do samochodu, zaparkowanego pod Cracovią (evviva Cracovia! - na rogu Marka i Reformackiej stosowne graffiti: "Wisła myśli, że hymn jest jodłowany", wyjaśniam, że historia Ronji i Birka to trochę jak historia Romea i Julii.
Dalek Khania na to, rozpromieniona, bo lampka nad głową:
- Jak w piosence!
I rozpoczyna koncert na ul. Piłsudskiego, à propos, bo pod legionistami:
- Ty będziesz panną, ty będziesz panną w wysokim dworze,
a ja będę księdzem, a ja będę księdzem w białym klasztorze!